Leopold Gebel

Podpułkownik dyplomowany WP

Leopold Gebel

Ur. 20 sierpnia 1889 r. w Nowym Targu – zm. 15 lipca 1954 r. w Londynie.

Absolwent Gimnazjum II w Krakowie, Wydziału Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie i Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Podczas I wojny światowej w szeregach 20. (galicyjskiego) pułku piechoty - od lipca 1914 r. do marca 1918 r. głównie na froncie rosyjskim i włoskim. Członek władz konspiracyjnej Organizacji „Wolność” w c.k. armii. Pod koniec wojny w batalionie zapasowym pułku w Tarnowie. Tamże, wówczas w randze porucznika, przygotował i kierował antyaustriackim przewrotem wojskowym w garnizonie tarnowskim, który miał miejsce w nocy z 30 na 31 października 1918 r.

W Wojsku Polskim od samego początku w 1. pułku strzelców podhalańskich w Nowym Sączu. Służył także w Ministerstwie Spraw Wojskowych, Dowództwie Okręgu nr V w Krakowie, 38. pułku piechoty w Przemyślu i 20. pułku piechoty w Krakowie. Pełnił funkcję prezesa Klubu Sportowego Warszawianka.

We wrześniu 1939 r. uniknął niewoli i został wraz ze sztabem Naczelnego Wodza internowany na terytorium Rumunii. 1 listopada 1939 r. został przerzucony do Jugosławii, gdzie do stycznia 1941 r. kierował punktem ewakuacyjnym „EWA” Wojska Polskiego w Belgradzie. Następnie ewakuowany na południe, służył w Polskich Siłach Zbrojnych na Bliskim i Środkowym Wschodzie (m.in. był szefem sztabu jednostek terytorialnych). Po zakończeniu II wojny światowej pozostał na emigracji w Anglii. Pochowany na cmentarzu w Acton.

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości.

Galeria Postaci

PIERWSZE NIEPODLEGŁE

Postacie związane z tarnowskim zrywem niepodległościowym w roku 1918

Korzystamy z cookies i local storage.

Bez zmiany ustawień pliki są zapisywane na urządzeniu.